(αυτο που ονομάζουμε) Ελληνική Παιδεία

Μόλις πριν από λίγο τελείωσα το (ομολογουμένως ανεπαρκές) διάβασμα για τη Χημεία που γράφουμε αύριο. Δεν είχα ανοίξει βιβλίο μέχρι τώρα (και που άνοιξα, τι κατάλαβα;..).

Αν και έχω ξεκαθαρίσει ότι πάω θεωρητική, πρέπει να διαβάζω όλα τα θετικά μαθήματα, στα οποία, για το α'/β' λόγο, τα πάω σκατά.

Όχι, δεν τελείωσε.
Επίσης, πρέπει να διαβάζω μαθήματα όπως Οικονομία, Τεχνολογία, Θρησκευτικά, και όλα τα υπόλοιπα μαθήματα που προσπαθούν να χωρέσουν στον ήδη περιορισμένο χρόνο μας, τα οποία ακόμα προσπαθώ να καταλάβω στο τι χρησιμεύουν.

Και ενώ όλοι ξέρουμε ότι είναι ουσιαστικά παντελώς άχρηστα, σε υποχρεώνουν να γράψεις καλά.
Αλλιώς;
Αλλιώς ο μέσος όρος θα είναι χαμηλός, με αποτέλεσμα ο έλεγχος να μην έχει αυτό το τέλειο, στρογγυλό, πολυπόθητο εικοσάρι.
Και οι γονεις σου είναι γιατροί/καθηγητές/δικηγόροι!
Τι θα πει ο κόσμος!

Σημείωση:
Τι χρησιμότητα μπορεί να έχουν τα Θρησκευτικά σε μια άθεη;
(Δεν ξέρω, ακόμα το ερευνάνε.)

Συμπέρασμα:

ΓΑΜΙΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ" ΣΥΣΤΗΜΑ.